Makro elementler:
1) Fosfor: Bitkilerin hücre büyümesi ve meyve oluşumu, protein ve yağların meydana gelmesinde, bitkilerin kök sisteminin gelişmesinde ve olgunlaşmasında etkilidir.
2) Potasyum: Toprakta büyük kısmı inorganik bileşikler halindedir. Kaynağı genellikle volkanik kayalarda, biyotit, muskovit, mikrolin ve ortoklas’tır. Diğer kaynağı ise killer tarafından absorptif olarak bağlanmış potasyumdur. Bütün metabolizma olaylarında, solunum ayarlanmasında, terlemede, bitki köklerinin gelişmesinde rol oynar.
3) Kalsiyum: Kurak topraklarda fazla bulunur. Nemli bölgelerde yıkanmaya uğrar. Kalsiyum yönünden fakirdir.
4) Magnezyum: Bitkiler tarafından organik ve inorganik bileşikler tarafından ile değişebilir katyonlar tarafından alınır. Bitkilerde klorofilin bileşiminde bulunur. Bitkilerde yeşil rengin kaybolması ve sararma magnezyum eksikliğinden kaynaklanır.
5) Azot: kaynağı organik maddelerdir. Mikroorganizmaların organik maddeyi ayrıştırması ile bitkiler tarafından alınabilir. Toprakta fazla miktarda olursa bitkilerin hızlı gelişmesini fakat gevşek ve sulu yapıda olmasına yol açar. Bu durum çeşitli hastalıkların bitkilere arız olmasına ve kalite düşüşüne neden olur.
Mikro elementler: toprakta az olmasına ve bitkiler tarafından az alınmasına rağmen eksikliği halinde bitkilerin gelişmesini engeller.
1) Demir: toprakta oksit halde bulunur. Klorofil için gereklidir. Eksikliğinde kloroz hastalığı meydana gelir. Yapraklar açık sarı olur.
2) Manganez: asit yapılı topraklarda çözünürlüğü artar ve zehirleyici etki yapar. Kireçli, alkali topraklarda çözünürlüğü azalır. Oksidasyon olaylarında katalizör görevi yapar. Eksikliği bitkinin yeterli gelişmemesine, büyümemesine ve yapraklarda lekelere yol açar.
3) Bakır: bazik bileşimde, derinlik kayalarında bulunur. Fazla miktarda olması zehirleyicidir ve demirin alınmasını güçleştirir. Organik madde fazla olan ve turba topraklarda bakır azdır. Torakta yeterli olmaması klorozun oluşmasına ve büyümenin yavaşlamasına yol açar.
4) Bor: tomurcukların uzaması ve baklagillerin yumru teşekkülü için gereklidir. Fazla bor zehir etkisi yapar. Büyüme ve verim düşer.
5) Çinko: organik maddesi eksik topraklarda çinko eksikliği yaygındır. Noksanlığı yaprakları sarartır.
6) Mobilden: bitkiler tarafından mobildat iyonu olarak alınır. Azlığı yumru oluşmasını zayıflatır. Yaprakların sararmasına yol açar.
7) Klor: toprakta fazla bulunur. Sebzelerin ihtiyacı fazladır.
1) Fosfor: Bitkilerin hücre büyümesi ve meyve oluşumu, protein ve yağların meydana gelmesinde, bitkilerin kök sisteminin gelişmesinde ve olgunlaşmasında etkilidir.
2) Potasyum: Toprakta büyük kısmı inorganik bileşikler halindedir. Kaynağı genellikle volkanik kayalarda, biyotit, muskovit, mikrolin ve ortoklas’tır. Diğer kaynağı ise killer tarafından absorptif olarak bağlanmış potasyumdur. Bütün metabolizma olaylarında, solunum ayarlanmasında, terlemede, bitki köklerinin gelişmesinde rol oynar.
3) Kalsiyum: Kurak topraklarda fazla bulunur. Nemli bölgelerde yıkanmaya uğrar. Kalsiyum yönünden fakirdir.
4) Magnezyum: Bitkiler tarafından organik ve inorganik bileşikler tarafından ile değişebilir katyonlar tarafından alınır. Bitkilerde klorofilin bileşiminde bulunur. Bitkilerde yeşil rengin kaybolması ve sararma magnezyum eksikliğinden kaynaklanır.
5) Azot: kaynağı organik maddelerdir. Mikroorganizmaların organik maddeyi ayrıştırması ile bitkiler tarafından alınabilir. Toprakta fazla miktarda olursa bitkilerin hızlı gelişmesini fakat gevşek ve sulu yapıda olmasına yol açar. Bu durum çeşitli hastalıkların bitkilere arız olmasına ve kalite düşüşüne neden olur.
Mikro elementler: toprakta az olmasına ve bitkiler tarafından az alınmasına rağmen eksikliği halinde bitkilerin gelişmesini engeller.
1) Demir: toprakta oksit halde bulunur. Klorofil için gereklidir. Eksikliğinde kloroz hastalığı meydana gelir. Yapraklar açık sarı olur.
2) Manganez: asit yapılı topraklarda çözünürlüğü artar ve zehirleyici etki yapar. Kireçli, alkali topraklarda çözünürlüğü azalır. Oksidasyon olaylarında katalizör görevi yapar. Eksikliği bitkinin yeterli gelişmemesine, büyümemesine ve yapraklarda lekelere yol açar.
3) Bakır: bazik bileşimde, derinlik kayalarında bulunur. Fazla miktarda olması zehirleyicidir ve demirin alınmasını güçleştirir. Organik madde fazla olan ve turba topraklarda bakır azdır. Torakta yeterli olmaması klorozun oluşmasına ve büyümenin yavaşlamasına yol açar.
4) Bor: tomurcukların uzaması ve baklagillerin yumru teşekkülü için gereklidir. Fazla bor zehir etkisi yapar. Büyüme ve verim düşer.
5) Çinko: organik maddesi eksik topraklarda çinko eksikliği yaygındır. Noksanlığı yaprakları sarartır.
6) Mobilden: bitkiler tarafından mobildat iyonu olarak alınır. Azlığı yumru oluşmasını zayıflatır. Yaprakların sararmasına yol açar.
7) Klor: toprakta fazla bulunur. Sebzelerin ihtiyacı fazladır.